Rozdział 14

***

Leo...

Powoli wracałem do zdrowia, lekarze pozwolili mi wrócić do domu po tygodniu.

Próbowałem znowu rozpocząć temat z Ines ale zawsze koś nam przeszkadzał.

Powoli traciłem nadzieje, że w końcu się uda.

Postanowiłem pogadać z Gerardem.

-Siema stary co dzisiaj robisz ?

-Nic a co ?

-Mógłbym wpaść wieczorem muszę z kimś pogadać.

-Jasne to o 20 u mnie. Cześć.

-Pa.

No to jedną rzecz mam załatwioną, teraz muszę jechać po chłopaków bo Ines nie może.

O 14 byliśmy z powrotem, gdy weszliśmy do domu poczułem cudowny zapach.

Od razu skierowałem się do kuchni.

-Hej. Co tam ładnie pachnie ?

-Obiad siadajcie-uśmiechnęła się i zaczęła nakładać jedzenie na talerze.

-Wychodzę wieczorem spotkać się z Gerardem-oznajmiłem.

-Jasne.

Gdy Leo wyszedł postanowiłam zadzwonić do Shakiry.

-Hej, co tam robisz?

-A wiesz, że nic.

-Masz może Ochotę wpaść do nas ?

-Jasne tylko ubiorę Milanka.

-Ok.

Przygotowałam przekąski.Po 20 minutach w domu pojawiła się Kolumbijka.

-Hej.

-Cześć.

-To o czym chciałaś pogadać ?

-Chodź do salonu.

Postanowiłam pogadać z kimś, gdy Leo mógł zginąć zrozumiałam, że jest on dla mnie kimś ważnym i nie wiem co mam zrobić.

Gdy go widzę uśmiech pojawia mi się na twarzy.

Czy się zakochałam? Nie wiem, nie czułam tego przy Michaelu.

Mam mętlik w głowie.

Opowiedziałam wszystko Isabel a ona tylko uśmiechnęła się szeroko.

-Zakochałaś się-podsumowała.

-Co ?

-To widać, musisz z nim porozmawiać, wyznać co czujesz.

-Wiem ale boje się.

-Każdy się boi ale jak nie zaryzykujesz to nie zyskujesz.

-Masz racje.

***

W tym samym czasie...

-To o czym chciałeś porozmawiać ?

-Musze Ci coś powiedzieć.

-Mów.

Powiedziałem wszystko Gerardowi, ufam mu i wiem, że mi pomoże.

-Oj to się wkopałeś !

-Dzięki.

-Co Ci mam powiedzieć, zakochałeś się w Ines i już tego nie ukryjesz. Musisz jej to powiedzieć, najlepiej zabierz ją na randkę.

-Dobra ale gdzie ?

-W jakieś cudowne miejsce.

-Chyba już wiem gdzie. Dzięki za wszystko.

-Nie ma za co zawsze do usług.

Ruszyłem szczęśliwy do domu, miałem plan, który musiałem wcielić w życie.

Wróciłem do domu w salonie siedziała Ines.

-Hej musimy porozmawiać-powiedziałem.

-Ja też mam Ci coś do powiedzenia.

-Dobrze ale ja pierwszy.Zabieram Cię dzisiaj w jedno miejsce.

-Gdzie?

-Niespodzianka.

-Dobrze ale co z chłopcami ?

-Gerard ich weźmie na noc.

-Ok.

-To o 20 bądź gotowa.

***

Parę godzin zleciało mi bardzo szybko, ubrałam się i umalowałam, gotowa zeszłam na dół gdzie czekał Leo.

-Łał-tylko tyle wyduka-wyglądasz pięknie.

-Dzięki.

-To jak idziemy ?

-Tak.

Ruszyliśmy powoli uliczką rozmawiając o wszystkim.

Po 20 minutach doszliśmy na wzgórze.

-I jak podoba się ?

-Tak jest pięknie, spokojnie i cicho.

-Niedawno odkryłem to miejsce lubię tu przychodzić.

Popatrzyłam przed siebie, słońce powoli zatapiało się w morzu widok by przepiękny, nie do opisania.

-Ines ja chciałem Ci coś powiedzieć-zaczął niepewnie Leo.

-O co chodzi ?

-Ale obiecaj mi, że po tym co Ci powiem nie znienawidzisz mnie dobrze ?

-Tak ale powiedz o co chodzi.

-Ines ja... ja cie kocham-powiedział prawie niedosłyszalnie jednak ja usłyszałam jego słowa byłam tak szczęśliwa, myślałam, że on mnie nigdy nie pokocha.

-Ja nie wiem co powiedzieć.

-Wiem przepraszam, nie powinienem, zapomnijmy o tym-zmieszał się i wstał.

-Nie, Leo popatrz na mnie.

Ja też Cię kocham.

-Naprawdę ?!

Pokiwałam głową.

Po chwili poczułam ciepłe usta piłkarza na swoich ta chwila trwała chwile ale zapamiętam ją do końca życie.

Szczęśliwi i zakochani wracaliśmy do domu.

***
Hej na początku chcę was ogromnie przeprosić nie wiem co się ze mną dzieje, nie mogę zebrać się do kupy dlatego rozdział tak długo trwał epiog pojawi się w przyszłym tygodniu a na innych bloga rozdziały pojawią się w weekend.

Mam nadzieje, że jeszcze ktoś to czyta proszę o komentarze :)