Rozdział 3

***

Weszłam do pokoju chłopców i powiedziałam:

-Chłopaki wstajemy, dzisiaj idziecie do przedszkola.

-Tak! Do przedszkola!

-No to chodźcie zjeść śniadanie i ruszamy.

Po pół godziny ruszyliśmy w stronę przedszkole.

Odprowadziłam chłopców do sali i poszłam do pracy.

Rano nie było dużo klientów, później przyszedł szef powiedzieć, że około 13 mogą przyjść piłkarze z Barcy i mam zachowywać się normalnie inaczej wylatuje.

Nie mogłam w to uwierzyć, że już dziś poznam swoich idoli.

***

Na trening przyszedłem zły nie to za mało powiedziane wściekły. Rozstałem się z Antoniellą. Mam dzisiaj dość.

Cały trening rozmyślałem co mam teraz zrobić. Gdy wracałem do szatni dogonił mnie Xavi.

-Leo co jest?- zapytał zmartwiony.

-Nic.

-Mów, o co chodzi przecież widzę, że jesteś wściekły.

-Pokłóciłem się z Anto i rozstaliśmy się.

-Przykro mi.

-Może nie byliśmy sobie pisani? Nie wiem.

-Dobra nie myśl teraz o tym chodź, idziemy z chłopakami coś zjeść idziesz?

-Dobra.

***

Przebraliśmy się i ruszyliśmy do pobliskiej restauracji, naszej ulubionej.

Weszliśmy i zajęliśmy stoliki ja siedziałem z Xavim, Gerardem, Davidem i Andresem.

Podeszła do nas młoda kelnerka powiedzieliśmy co chcemy.

Ja zamówiłem jakieś jedzenie, nawet nie obchodziło mnie to.

Chłopaki cały czas rozmawiali, a ja siedziałem cicho.

Po chwili ta sama kelnerka przyniosła zamówienie. Teraz spojrzałem na nią i zaniemówiłem. To była ta sama dziewczyna co na treningu, z bliska wyglądała jeszcze piękniej.

Wpatrywałem się w nią jak w obrazek co nie uszło uwadze Xaviemu.

-Leo idź, zagadaj.

-Co?

-Przecież widzę jak na nią patrzysz.

-Xavi, a nie powiesz nikomu?- zapytałem ciszej.

-Nie, mów stary co jest?

-To jest ta dziewczyna, o której mówiłem Ci po treningu.

-No to tym bardziej leć do niej- powiedział z uśmiechem.

-Ok.

***

Stałam za ladą i czekałam na klientów. W pewnym momencie ktoś do mnie podszedł podniosłam wzrok i ujrzałam Leo Messiego. Tego Leo Messiego, najlepszego piłkarza na świecie, zdobywcy 4 złotych piłek. Jednak nie mogłam piszczeć, bo od razu bym wyleciała.

-W czym mogę służyć?- zapytałam najspokojniej jak tylko umiałam.

-Wiem, że to głupie, ale masz może ochotę wybrać się ze mną na kawę?

-Jasne.

-To fajnie, o której kończysz prace?- zapytał i uśmiechnął się, a pode mną ugięły się kolana.

-Za godzinę.

-Ok będę czekać przed budynkiem- nie czekając na odpowiedź odszedł do stolika.

***

Wróciłem do stolika cały uradowany. Cieszyłem się jak głupi do sera.

Posiedzieliśmy trochę, potem chłopaki poszli do domów a ja czekałem na dziewczynę.

***

Skończyłam prace i wyszłam przed budynek gdzie czekał Leo.

-Hej.

-Cześć.

-Tak w ogóle to jestem Leo a ty?

-Ines.

-Ładnie.

-Dzięki- powiedziałam i poczułam, że się rumienie.

-To, co idziemy?

-Jasne.

Siedzieliśmy w kawiarni i rozmawialiśmy. Świetnie nam się dogadywało, jak byśmy znali się wiele lat.

Zbliżała się 15 więc musiałam się pożegnać z Leo i iść po chłopaków.

Wymieniliśmy się numerami i pożegnaliśmy.

***

Odebrałam chłopaków i poszliśmy do parku.

Siedziałam na ławce i patrzyłam jak Mateusz i Bartek się bawię, jak widziałam na ich twarzach uśmiech, to robiło mi się na sercu ciepło. Chciałam dla nich jak najlepiej.

Rozmyślałam o nowym dniu, o Leo, o pracy, to w Barcelonie czułam się świetnie, tu znalazłam mój dom i tu jest mi dobrze.

-Hej- usłyszałam nad sobą i podskoczyłam.

-Przepraszam, nie chciałem Cie wystraszyć.

-Nic się nie stało Michael, co tu robisz?

-Przechodziłem i zobaczyłem Cię.

-Co tam u Ciebie?

-Nic ciekawego.

Porozmawialiśmy trochę, robiło się późno, więc zabrałam chłopaków i poszliśmy do domu.

***

Wróciłem do domu i rozmyślałem o Ines. Ma takie piękne brązowe włosy i niebieskie oczy. Wygląd jak anioł.

Nie mogłem przestać o niej myśleć.

Rano postanowiłem napisać do Ines.

-Hej jak tam?

-Cześć, dobrze a u Ciebie?

-Też a masz może ochotę wybrać się na nasz dzisiejszy trening?

-Chętnie. Mam dzisiaj wolne więc chętnie się wybiore.

-Ok to czekaj na mnie o 10 przed stadionem ok?

-Dobrze, do zobaczenia.

-Papa :*

***

Cieszyłam się na kolejne spotkanie z Leo, rano odprowadziłam chłopców do przedszkola i po 9 wyruszyłam przed stadion.

Poczekałam chwilę i zobaczyłam Leo wysiadającego z auta.

-Hej.

-Cześć- podszedł do mnie i przywitał buziakiem w policzek. A mnie przeszedł dreszcz. Przy Leo czułam się wyjątkowa. Wiem, że to głupie, bo znamy się zaledwie parę dni.

-To co ruszamy?

-Tak.

Po paru minutach siedziałam już na trybunach i czekałam na trening.

-Hej- usłyszałam nad sobą i szybko odwróciłam się. Moim oczom ukazała się Shakira i Patricia Villa wraz z dziećmi. Nie mogłam w to uwierzyć.

-Cz.. cześć.-powiedziałam nieśmiało.

-Spokojnie, widziałyśmy Cię jak wchodziłaś z Leo. Wreszcie będziemy miały towarzystwo.

Uśmiechnęłam się tylko a dziewczyny usiadły koło mnie.

-No to opowiadaj, ty coś z Leo?

-Nie, jesteśmy tylko znajomymi.

Przegadałyśmy cały trening.

Ze stadionu wychodziłam uśmiechnięta, nie wiedziałam, że dziewczyny są aż tak przyjacielskie.

Pożegnałam się z Leo i wróciłam do domu.

***

Następny rozdział pojawi się dopiero w przyszły wtorek bo dzisiaj wyjeżdżam :D Zapraszam do komentowania.