Rozdział 7

***

Shakira i Gerard próbowali mnie pocieszyć jednak na marne.

-Leo a powiedz, o co wy się pokłóciliście?

-To wszystko moja wina, zacząłem na nią krzyczeć i nie dałem wyjaśnić.

Parę dni przed kłótnią widziałem ją z jakimś chłopakiem i z tego co zauważyłem to był ten sam co ją pobił i 2 chłopców.

Myślałem, że są szczęśliwą rodziną a ja wkurzyłem się.

-Leo powinieneś dać jej to wyjaśnić, z tego, co wiem to Michael był jej chłopakiem a Mateusz i Bartek to jej bracia.

-Bracia?!
-Tak.

-Matko, co ja zrobiłem!
-Leo spokojnie.

-Gdzie są teraz chłopcy?
-Na noc byli chyba u Villi, ale nie wiem co dalej, chyba będziemy musieli ich na razie zabrać do siebie.

-Nie, nie róbcie problemu i tak macie już jedno dziecko, ja się nimi zajmę. Może chociaż tak ją przeproszę.

-Dobrze, ale jakby coś się działo to dzwoń.

David i Patricia już wiedzą, że Ines jest w szpitalu.

-Ok to później do nich zadzwonię, że zabieram chłopców do siebie.

-Dobrze.

***

Popatrzyłem przez szybę na Ines, wyglądała tak słodko i niewinnie.

Mam nadzieje, że z tego wyjdzie i wszystko będzie dobrze.

Wróciłem do domu grubo po 3 w nocy.

Jednak nie mam ochoty spać.

Chciałbym być teraz jak najbliżej Ines. Wynagrodzić jej to, co jej zrobiłem.

***

Rano poszedłem po chłopców do rodziny Villa.

-Cześć David.

-Hej Leo, czy ty w ogóle spałeś? Wyglądasz okropnie.

-Nie, nie spałem, ale to teraz nieważne.

Przyszedłem po chłopców. Przez ten czas jak Ines będzie w śpiączce chcę się nimi zająć.

I tak już za dużo krzywdy wyrządziłem Ines.

-Dobrze, ale jak coś to do nas dzwoń a teraz chodź są w salonie.

-Chłopcy zobaczcie kogo wam przyprowadziłem.

-Czy to jest Messi?

-O widzę, że ktoś tu jest fanem Barcy, tak to ja.

-Chłopcy posłuchajcie mnie pojedziecie z wujkiem Leo do domku i zabierzecie swoje rzeczy dobrze?- tym razem głos zabrała Particia.

-Tak, a gdzie jest Ines?

-Kochanie Ines jest w szpitalu i śpi więc przez jakiś czas będziecie mieszkać z Leo.

-Dobrze.

***

Zabrałem chłopców znów do tego domu.

Gdy przechodziłem koło sypialni Ines, wspomnienia powróciły.

Pozbieraliśmy wszystkie rzeczy i ruszyliśmy do mnie.

-Wujku, a kiedy wróci Ines?

-Nie wiem, ale pewnie jak najszybciej, nie martwcie się.

Zaprowadziłem ich do pokoju gościnnego i wróciliśmy na dół.

-Macie ochotę na lody?

-Tak.

-To chodźcie mam w zamrażarce całe opakowanie.

Siedzieliśmy w salonie i zajadaliśmy się lodami.

Bardzo polubiłem chłopców, są podobni do Ines, mojej Ines.

-Pojedziemy teraz na mój trening a później do jakiegoś sklepu, bo trzeba wam urządzić pokój chcecie?

-Tak!

***

Trening okropnie się dłużył, chłopcy siedzieli na ławce rezerwowych z Patricą Villa i ich dziećmi.

***

Po treningu pograliśmy jeszcze z chłopcami w piłkę, zauważyłem, że każdy ich tu zna tylko nie ja.

Jak patrzyłem na nich to zabierało mi dech w piersiach.

Ci chłopcy mają prawie 6 lat a grają lepiej niż nie jeden 10 latek.

-Siema Leo i jak sobie z nimi radzisz?

-Jakoś muszę, nie jest źle oni są bardzo fajni.

-To się ciesze a i jeszcze jedno jutro mają trening w klubie.

-O, z tego co dzisiaj widziałem są świetni.

-No, jak podrosną do zapiszemy ich do La Masili.

-Ok, dobra ja lece pa.

-Cześć.

***

Pochodziliśmy trochę po sklepach i wybraliśmy meble do ich nowego pokoju.

Zmęczeni wróciliśmy do domu.
Chłopcy od razu zasnęli a ja jeszcze pooglądałem telewizje i poszedłem spać.


***

Tak, tak rozdział nudny :(